Тозаи сиёҳ ва сафед

Қара ва сафед тоқи кардан дар манзарасозии замини як усулест, ки на танҳо зебоӣ, балки тарозу ва ҳамоҳангии табиатро ҳам эҳсос мекунад. Ин усул дар манзарасозии замин, дар куҷо ки элементҳои табӣ ва сояи рангҳо бо ҳам омехта мешаванд, бисёр муфид ва гуворо мебошад.

Барои оғози лоиҳа, аввалин қадам ин интихоби тоқиҳо ва хиштҳои муносиб мебошад. Тоқиҳои сиёҳ, бо истифода аз сангҳои вулканӣ ё хиштҳои сиёҳ, метавонанд замини торик ва замани деворҳо созанд. Ақлимон, сабзавоту гулҳои рангин, ин замини сиёҳро пурраи зебо мекунад. Вақте ки бо тоқиҳои сафед, масалан, мармар ё хиштҳои сафед, ин эффекти зебо қавӣ мешаванд, зеро контрасти рангҳо диққатро бештар ҷалб мекунад.

Ин гуна манзарасозӣ, на танҳо барои ҳуштанизбудӣ мувофиқ аст, балки метавонад қисми муҳими экологӣ бошад. Чунки, тоқиҳои табиӣ на танҳо ба хушманзараӣ, балки ба нигоҳдории об ва ҳифзи замин низ кӯмак мерасонанд. Интикиб кардани тоқиҳои торик ва сафед инчунин метавонад иқтидори энержӣ ва дарк кардани нуқсонҳои манзараҳои вамиз тавассути ранг дарк кунаду.

Манзарасозии замини бо истифода аз рангҳои сиёҳ ва сафед на танҳо бо моҳи изов истифода бурда мешавад, балки барои сохтани роҳ, аллеяҳо ва ҳатто костюмҳои ё נאָришҳои хос низ хеле мувофиқ аст. Барои масалан, шодобҳои хурдаки чубин серранг, бо равишҳои сиёҳ ва сафед бояд равшан ҷойгир кунам, то ки муҳити беназире эҷод карда шавад.

Важно нест, ки барои манзарасозии замини худ кам наёбед, хеле муҳим аст, ки бо бадали тоза, инъикоскунандаи табиат ва муҳити атрофи худамон кор кунем. Ба роҳ мондани манзарасозии бо тоқиҳои сиёҳу сафед, илова бар зебоӣ, хати муаррифи олие аз таъсироти табии, таҳаввулот ва ҳамоҳангии муҳити атрофи моро медиҳад.